Χαράλαμπος Παμπούκης (1958-)

Διευθυντής του Ινστιτούτου από το 2020

Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού (Paris I – Panthéon – Sorbonne) όπου και υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή με διακρίσεις (Doctorat d’ État en Droit).

Το 1991 εκλέχτηκε ομόφωνα λέκτορας στο Τμήμα της Νομικής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και το 2009 τακτικός καθηγητής του Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου.

Έχει συγγράψει πολλά βιβλία και άρθρα στους κλάδους του ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, του δικαίου διεθνών συναλλαγών και της διεθνούς διαιτησίας στην ελληνική, αγγλική και γαλλική γλώσσα.

Υπήρξε υπεύθυνος της έκδοσης ως Γενικός Γραμματέας του περιοδικού Revue Hellénique de Droit International (1990-1995).

Το 2003 δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης σειρά μαθημάτων σχετικά με το ολιστικό ιδιωτικό διεθνές δίκαιο και τη σχέση με το διεθνές ομοιόμορφο δίκαιο (Droit uniforme et droit international privé - Droit international privé holistique), η οποία και δημοσιεύτηκε το 2008 (vol. 330).

Ο Καθηγητής Χάρης Παμπούκης δικηγορεί (είναι εταίρος της δικηγορικής εταιρίας «Παμπούκης, Μαραβέλης, Νικολαΐδης και συνεργάτες») σε θέματα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου, δικαίου διεθνών συναλλαγών και φορολογικού διεθνούς δικαίου. Είναι ειδικός σε θέματα Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και Δικαίου Διεθνών Συναλλαγών και δικηγορεί στον Άρειο Πάγο, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο του Λουξεμβούργου και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Έχει αναλάβει κατά περιόδους και δημόσιες θέσεις, αρχικά ως σύμβουλος των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εξωτερικών σε ευρωπαϊκά θέματα. Διετέλεσε Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Εξωτερικών (1999-2000). Ορίσθηκε Υπουργός Επικρατείας παρά τω Πρωθυπουργώ τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι τον Ιούνιο 2011, οπότε ανέλαβε Αναπληρωτής Υπουργός Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με αρμοδιότητες σχετικές με την εμπορική ναυτιλία και τις στρατηγικές επενδύσεις, θέση από την οποία παραιτήθηκε τον Αύγουστο του 2011.

Σπυρίδων Βρέλλης (1943-)

Διευθυντής του Ινστιτούτου, 2008-2015

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Σπούδασε στην Αθήνα, το Παρίσι και το Freiburg i.Br. και έλαβε πτυχία Νομικής (1965) και διδακτορικό δίπλωμα (1972) από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Βοηθός (1967), επιμελητής (1975) και υφηγητής (1979) στην έδρα ιδιωτικού διεθνούς δικαίου της Νομικής Σχολής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. επίκουρος καθηγητής (1983), αναπληρωτής καθηγητής (1986) και τακτικός καθηγητής (1990), θέση την οποία διατηρεί έως σήμερα. 

Έχει διδάξει και έχει δώσει διαλέξεις σε πολλά πανεπιστήμια, ευρωπαϊκά και μη (Παρίσι, Βιέννη, Βουδαπέστη, Λευκωσία, Σόφια, Στρασβούργο κ.ά.), καθώς και στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης.

Πρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου και του Ελληνικού Τμήματος της Διεθνούς Επιτροπής Προσωπικής Καταστάσεως. Μέλος της Ευρωπαϊκής Ομάδας Ιδιωτικού Διεθνούς Δικαίου, συνεργαζόμενο μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου, εκτελεστικό μέλος της Διεθνούς Ενώσεως Νομικών και μέλος σε διάφορες άλλες ενώσεις.  

Αντιπρόσωπος της Ελλάδας στο Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, στη Συνδιάσκεψη της Χάγης για το Ιδιωτικό Διεθνές Δίκαιο, στο Διεθνές Ινστιτούτο για την Ενοποίηση του Δικαίου (UNIDROIT), στην Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο του Διεθνούς Εμπορίου (UNCITRAL) και στη Διεθνή Επιτροπή Προσωπικής Καταστάσεως.

Κωνσταντίνος Κεραμεύς (1937-2021)

Διευθυντής του Ινστιτούτου, 1990-2008

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Έλαβε πτυχίο Νομικής από το Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (1960) και διδακτορικό δίπλωμα από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου (1962).

Βοηθός στην έδρα αστικού δικαίου του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και εν συνεχεία εντεταλμένος υφηγητής (1967). Τακτικός καθηγητής της έδρας της Πολιτικής Δικονομίας στο ίδιο Πανεπιστήμιο (1971). Καθηγητής Πολιτικής Δικονομίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (1982) και πλέον Ομότιμος Καθηγητής.

Δίδαξε πολιτική δικονομία, συγκριτικό δίκαιο και δικονομικό διεθνές δίκαιο σε πολλά ξένα Πανεπιστήμια (ιδίως Βερολίνο, Αμβούργο, Tulane, Louisiana State University, Ohio State University, Paris II, Ghent) και έδωσε διαλέξεις σε περίπου 90 ευρωπαϊκά, αμερικανικά και ιαπωνικά Πανεπιστήμια.

Επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων του Αμβούργου (1993), Paris ΙΙ (2000), Λιέγης (2003) και Βιέννης (2003). Από το 1994 τακτικό μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας (Λονδίνο). Από το 1998 ως το 2006 πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου.

Εκπροσώπησε την Ελλάδα σε διπλωματικές διασκέψεις και άλλες συνόδους. Διατέλεσε πρόεδρος του ΙΚΥ (1992-1995) και πρόεδρος της Academic Cooperation Association (1996-2002). Δίδαξε στην Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης (1997). Συγγραφέας εγχειριδίων, μονογραφιών και ερμηνειών κατ’ άρθρον, ιδίως στην ύλη του δικονομικού δικαίου.

Ανδρέας Γαζής (1909-2000)

Διευθυντής του Ινστιτούτου, 1975-1990

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Έλαβε πτυχία Νομικής (1932) και Πολιτικών και Οικονομικών Επιστημών (1933) από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, συνεχίζοντας τις σπουδές του στα Πανεπιστήμια Βερολίνου, Αμβούργου και Λονδίνου (1933-1937). Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα, επίσης από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1940).

Υφυγητής Αστικού δικαίου (1945) και τακτικός καθηγητής (1962) στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Μέλος πολλών νομοπαρασκευαστικών επιτροπών και πρόεδρος στην νομοπαρασκευαστική επιτροπή «για την εισαγωγή ισότητος δικαιωμάτων και υποχρεώσεων Ελλήνων και Ελληνίδων εις το αστικόν δίκαιον» (1979).

Πρόεδρος του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (1974-1981).

Συνέγραψε πλήθος αυτοτελών έργων, μελετών και άρθρων για το αστικό δίκαιο, την ιστορία του δικαίου και την εν γένει επιστήμη του δικαίου.

Παναγιώτης Ζέπος (1908-1985)

Διευθυντής του Ινστιτούτου, 1960-1975

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομική στα Πανεπιστήμια Αθηνών και Βερολίνου και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Υφηγητής αστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1934), καθηγητής αστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης (1940) και καθηγητής αστικού δικαίου στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1953).

Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (1970).

Γενικός Γραμματέας στα Υπουργεία Δικαιοσύνης (1935) και Παιδείας (1945). Υπουργός Εσωτερικών (1974) και Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (1974-1975). 

Δίδαξε εκτενώς σε σειρά ξένων Πανεπιστημίων (Paris, Oxford, Cambridge, Strasbourg, Marburg, Frankfurt, Freiburg, Zurich, Bern, Basel, Bolognia, Catania, Luxemburg, Tulane, Dallas, Louisiana State κλπ).

Μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου της Ρώμης για την ενοποίηση του ιδιωτικού δικαίου. Διευθυντής των νομικών περιοδικών Αρχείον Ιδιωτικού Δικαίου και Εφημερίς Ελλήνων Νομικών.

Συγγραφέας σειράς μονογραφιών και άρθρων, κυρίως για το αστικό δίκαιο, την κοινωνιολογία του δικαίου και την ιστορία του δικαίου.

Πέτρος Βάλληνδας (1912-1960)

Διευθυντής του Ινστιτούτου, 1939-1960

Γεννήθηκε στα Χανιά. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, απ΄όπου έλαβε πτυχίο πολιτικών και οικονομικών σπουδών, έχοντας θητεύσει ως βοηθός στα Kaiser-Wilhelm Institut fur auslandisches offentliches Recht und Volkerrecht και Kaiser-Wilhelm Institut fur auslandisches und internationales Privatrecht. Έλαβε διδακτορικό δίπλωμα από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (1932).

Υφηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1938), καθηγητής της Παντείου Σχολής Πολιτικών Επιστημών (1938) και καθηγητής ιδιωτικού διεθνούς δικαίου και συγκριτικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης (1944).

Διευθυντής της υπηρεσίας νομικών μελετών του Υπουργείου Δικαιοσύνης (1938-1941), σύμβουλος επί τιμή του Υπουργείου Εξωτερικών (1947-1960), νομικός σύμβουλος του Υπουργείου Οικονομικών (1958-1960).

Μέλος του Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης (1947-1960).

Συνεργαζόμενο μέλος του Ινστιτούτου Διεθνούς Δικαίου (1952-1960), μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Διεθνούς Ινστιτούτου της Ρώμης για την ενοποίηση του ιδιωτικού δικαίου (1952-1960), καθώς και συνεργαζόμενο μέλος σε σειρά αλλοδαπών επιστημονικών ενώσεων διεθνούς και συγκριτικού δικαίου.

Συνέγραψε πλήθος μονογραφιών, άρθρων και άλλων εκδόσεων με κύρια αντικείμενα το ιδιωτικό διεθνές δίκαιο και το συγκριτικό δίκαιο.