Το Ινστιτούτο Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου αποχαιρετά με τιμή και αναγνώρισης για όσα πρόσφερε σε αυτό ως Διευθυντής του για 17 ολόκληρα χρόνια τον καθηγητή Κωνσταντίνο Κεραμέα.
Ο Κωνσταντίνος Κεραμεύς ήταν πρότυπο κοσμοπολίτη καθηγητή, ενσάρκωσε την ελληνική νομική εξωστρέφεια και τίμησε την ελληνική νομική επιστήμη διεθνώς. Είχε τρομερή άνεση στις ξένες γλώσσες και αυτό ασφαλώς ήταν σημαντικό βάθρο της εξωστρέφειας του.
Θα αναφέρω απλώς ότι είναι από όσο γνωρίζω ο μόνος Έλληνας μη διεθνολόγος που του ανατέθηκε η διδασκαλία ειδικού μαθήματος από την υψηλού κύρους Ακαδημία Διεθνούς Δικαίου της Χάγης με θέμα τη «διεθνή αναγκαστική εκτέλεση» το 1997, μάθημα που παραμένει ακόμη και σήμερα κλασσικό ίσως και μοναδικό.
Υπήρξε επίσης Πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας Συγκριτικού Δικαίου (1998-2006) και επίτιμος διδάκτωρ των Πανεπιστημίων Παρισίων, Λιέγης, Αμβούργου και Βιέννης.
Δεν αμέλησε και την εγχώρια επιστήμη, με έργο πλούσιο και υψηλής ποιότητας, που χαρακτηρίζεται από τη λιτότητα και καλλιέπεια του λόγου και την ακρίβεια σκέψης. Εκτός από το σπουδαίο Αστικό Δικονομικό Δίκαιο και βέβαια τον έγκυρο σχολιασμό του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του οποίου είχε ο ίδιος την συνεπιμέλεια με τον Κονδύλη και τον Νίκα, επιμελήθηκε προσωπικά τις Νομικές Μελέτες του, οι οποίες διατηρούν ακόμη και σήμερα επιστημονική φρεσκάδα. Η συμβολή του στο αστικό δικονομικό δίκαιο και ιδίως στο δικονομικό διεθνές δίκαιο και στη διεθνή διαιτησία ήταν και παραμένει σημαντική. Ήτο θετικιστή με προσήλωση στη νομολογία.
Ως άνθρωπος ήταν συνεσταλμένος και σεμνός με προσήλωση στην αριστεία. Η αριστεία, η αναζήτησή του τέλειου, η αποστροφή προς το λάθος, η απίστευτη εργατικότητα του και επιμονή του ήταν επίσης χαρακτηριστικά του. Δεν άφηνε κανένα κείμενο χωρίς να το επιμεληθεί ο ίδιος και η έμμεση διδασκαλία του προς τους συνεργάτες του ήταν απαιτητική. Με την επιβλητική φιγούρα του συνδύαζε την αστική ευπρέπεια και ευγένεια με την αυστηρότητα και ήταν άξιος συνεχιστής της αστικής παράδοσης της Νομικής Σχολής Αθηνών στα βήματα του αείμνηστου Ανδρέα Γαζή, με τον οποίο είχε ξεχωριστή σχέση.
Δεν αποτέλεσε έκπληξη συνεπώς, η επιλογή του από τον Γαζή ως Διευθυντή του Ελληνικού Ινστιτούτου Διεθνούς και Αλλοδαπού Δικαίου, το οποίο ίδρυσε ένας άλλος σπουδαίος ιδιωτικοδιεθνολόγος, ο Πέτρος Βάλληνδας. Ανέλαβε έτσι την ευθύνη ενός θεσμού που προσφέρει πάντα αθόρυβα ως γέφυρα της ελληνικής και αλλοδαπής νομικής επιστήμης.
Και πράγματι καλύτερη επιλογή δεν μπορούσε να υπάρξει. Το Ινστιτούτο επί των ημερών του γνώρισε τις μεγαλύτερες μέρες ακμής του. Ήταν η ίδια η διεθνής παρουσία του η καλύτερη προβολή για το Ινστιτούτο. Ακούραστος με υψηλή συνείδηση του καθήκοντος δεν θυμάμαι ποτέ να αρνήθηκε πρόσκληση για διδασκαλία στο εξωτερικό, σε ομιλία, σε διεθνή συνέδρια, και ήταν ασφαλώς διεθνώς ο πλέον γνωστός Έλληνας πανεπιστημιακός νομικός της εποχής του.
Προσέδωσε κύρος στις Νομικές Πληροφορίες για το περιεχόμενο του αλλοδαπού δικαίου, τις οποίες επέβλεπε όλες ο ίδιος, ανασυγκρότησε την Revue hellénique de droit international, οργάνωσε την βιβλιοθήκη του Ινστιτούτου και του προσέδωσε διεθνή παρουσία. Κορυφαία και πιστεύω μοναδική στιγμή ήταν το Συνέδριο του 1994 στον Αστέρα Βουλιαγμένης με πλειάδα διακεκριμένους ξένους συγκριτικολόγους· μία γιορτή της επιστήμης, αλλά και με πολύ ανθρώπινα στοιχεία.
Είχα προσωπικά τη χαρά στενής, για ορισμένα χρόνια, συνεργασίας με πολλά ταξίδια στις Βρυξέλλες σε θέματα αστικής συνεργασίας και μου είχε κάνει εντύπωση πόσο ασκητικός, πειθαρχημένος και ακούραστος ήταν και συνάμα πολύ ευγενής. Προσπαθούσε να ωθήσει τους νέους επιστήμονες, όσους εκτιμούσε φυσικά, στη διεθνή σκηνή. Δυστυχώς η ασθένεια τον στέρησε πρόωρα από την επιστήμη, την οικογένεια του, τους φίλους και μαθητές του.
Αφήνει ένα σημαντικό αποτύπωμα στην ελληνική νομική επιστήμη. Ο Θεός να τον αναπαύσει.
Καθηγητής Χαράλαμπος Παμπούκης
Διευθυντής του Ινστιτούτου